Geplaatst op 20-01-2014

Oud en Nieuw

Verandering van tijd brengt automatisch nieuwe inzichten met zich mee. Zo móeten we met zijn allen zuiniger omgaan met grondstoffen, minder CO2 de lucht inblazen en minder vervuilende stoffen uitstoten. Langzaam maar zeker begint dit inzicht terrein te winnen. Als recyclebedrijf van oude spoorballast zitten wij al een paar jaar op die lijn. Ik ben ervan overtuigd dat die ‘nieuwe’ economie er komt.

Ondertussen hebben we ook nog te maken met een ‘oude’ economie, die de neiging heeft om zichzelf in stand te willen houden, zeg maar gerust te overleven. ‘Oud’ heeft zich immers al bewezen en heeft ons veel gebracht. Maar dat was vroeger. Om te beginnen zou het al veel helpen als de wet – en regelgeving een stuk milieuvriendelijker wordt. De ‘nieuwe’ economie is daar absoluut klaar voor want die kijkt altijd al hoe het beter kan, met lagere kosten en tevens minder belastend voor mens en milieu.

De nieuwe economie is volhardend en krijgt op den duur zijn plaats. Maar duurt dat niet te lang? Krijgen we voor die omslag wel de tijd van Moeder Aarde? Er zou niet zoveel verloren energie moeten worden gestoken in de strijd tussen ‘oud’ en ‘nieuw’. Wij willen ‘oud’ laten inzien dat het van groot belang is om zich steeds sneller te leren aanpassen zodat ze kunnen schakelen naar een mens- en milieuvriendelijke organisatie. Of is de oude economie gewoonweg te laat en beseffen ze zelfs niet eens dat oud nooit te oud is om te leren... Laat de nieuwe economie het dan overnemen. Meegaan met de tijd, eerlijke handel, duurzame veranderingen, transparantie en minder verspilling, dat zijn toch de sleutelwoorden van deze tijd? ‘Oud’ heeft hier duidelijk moeite mee. Men schermt vaak met de werkgelegenheid. Banen zijn belangrijk – zeker nu – maar laten we ons daardoor leiden? Zijn de andere doelen niet belangrijker en komen daar geen nieuwe banen voor terug?

Je ziet hoe moeilijk dat oude gedrag in de financiële wereld is uit te bannen, maar het komt niet minder voor in de grondstoffenindustrie en het transport. Het reizigersvervoer per spoor is – nog steeds – zeer gevoelig voor de publieke opinie. NS en daarmee ook ProRail nemen dan maatregelen, gericht op die reizigersongemakken. De belangen van de railgoederenvervoerders worden daarbij onvoldoende meegewogen. Als er meer private inbreng bij het infrabeheer mogelijk wordt, worden de belangen van de goederenvervoerders beter behartigd, hoop ik.

Laten we in ieder geval de visie uitgedragen dat het spoor een groene modaliteit is, die (ook financieel) toegankelijker wordt voor nieuwe verladers. Ook hier hoop ik dat de nieuwe economie doordringt, met combitransport, slim onderhoud en hergebruik, snelheid en efficiëntie. De oplossingen zijn er heus. Maar wil ‘oud’ ook meedoen? Ik roep de sector op om de uitdaging aan te nemen en te laten zien waar het spoor goed in is!"

Dirk Bonder, directeur Bonder Recycling

Terug naar Best rail practices