Geplaatst op 29-11-2011

Spoorproduct krijgt te weinig aandacht

In 1969 ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met het spoorvervoer, dus in de tijd dat alle spoorwegmaatschappijen nog eigendom waren van de overheid. In alle landen had je met overheden te maken. Dat gaf wel meer duidelijkheid in de structuur. Ook goederenvervoer en personenvervoer was nog onder één paraplu. Dat werkte toch wel beter dan nu. De lijnen waren op zich net zo kort of misschien iets korter, maar het belangrijkste was dat je geen andere belangen had waarmee je rekening moest houden.

In hoeverre het spoorproduct tegenwoordig de aandacht krijgt die het verdient, dat is een tweede. Het is in de markt nog steeds niet overal echt duidelijk wat de commerciële voordelen zijn van het spoorproduct. Daar had ik toch wel wat meer van verwacht. Ik had gedacht dat men in de markt toch wel steeds meer zou gaan inzien dat het spoor een prachtig product is, in deze tijd van milieuzorg, streven naar minder autovervoer, de zorg om de vervuiling.

Waarom gaat er dan niet veel meer over het spoor? De logistieke sector richt zich nog te veel op ocean, lucht en wegvervoer en het spoorvervoer bungelt er vaak nog zo’n beetje bij. Dan praat ik vanuit mijn positie als spoorexpediteur. Ik zou me kunnen voorstellen dat de markt het spoorvervoer soms wat problematisch vind, maar dan is het aan degene die het moet verkopen om duidelijk te maken dat dat niet zo is. Daar valt nog wel een slag te maken, aan beide kanten.

Argumenten zijn er genoeg. De betrouwbaarheid, bijvoorbeeld, en het feit dat je over het spoor grote hoeveelheden goederen in een kort tijdsbestek kunt verladen. Je kunt ook moeilijke verladingen goed per spoor doen. De lange afstanden zijn helemaal interessant. De laatste jaren hebben we ons bijvoorbeeld gericht op afstanden met bestemmingen in het GOS en de Stan-staten. De infrastructuur is daar helemaal ingesteld op het spoor. Het materieel van onze kant is prima en het materiaal dat daar ter beschikking staat, is in orde. Het ziet er niet uit, maar het is goed te gebruiken. Dus waarom niet?

Men is er wel mee bezig, met name de Duitse spoorwegen creëren samen met de Russische spoorwegen nieuwe mogelijkheden. Ik denk dat met een jaar of tien het materieel wederzijds kan worden ingezet. En belangrijk is ook dat de vrachtbrieven aan beide zijden kunnen worden gebruikt, dus onze CIM-vrachtbrief en hun SMGS-vrachtbrief. Nu zijn we nog gedwongen aan beide kanten van de grens opnieuw de papieren op te maken.

Het technische verhaal zal ook wel worden opgelost, want daar ligt een commercieel belang achter. Een mooi voorbeeld vind ik dat sommige goederen uit China niet meer over zee hierheen komen, maar via het spoor over land. Stap voor stap wordt dat steeds meer en ook de markt springt erop in. In eerste instantie loopt dat via Kazachstan naar Duitsland en van daaruit zal het uitwaaieren over de rest van Europa. Problemen als de spoorbreedtes in Rusland zijn handicaps, maar die zijn te overwinnen. Dat geldt trouwens ook voor Spanje en Portugal.

Verder verwacht ik niet dat er in de spoorwereld op korte termijn veel zal veranderen. Je houdt de uiteenlopende belangen die spelen, zowel politiek als commercieel. Maar de overheid zou mijns inziens wel wat vlotter kunnen worden in de vergunningverlening. Er zijn steeds meer aanbieders die interesse hebben, maar als het vergunningenstelsel te ambtelijk wordt afgehandeld, dan kan er zo veel tijd mee gemoeid zijn, dat de aanvrager vindt dat hij wel wat beters te doen heeft. Daar zit natuurlijk een veiligheidsaspect aan vast, maar alles kan sneller, als je dat echt wilt.

Rest mij nog om te vertellen wie hier bij Agility Rotterdam het roer gaan overnemen. Ik ga nu weg en een andere collega is een jaar geleden al met pensioen gegaan. Daarom zullen per 1 december de werkzaamheden overgenomen worden een aantal enthousiaste collega’s, zodat de stalen wielen als vanouds kunnen blijven rollen.  Degene die het overneemt qua management is Paul Sitskoorn. De nieuwe operationele mensen zijn Frank Foest en Bob de Groot. Ik wens ze veel succes in hun nieuwe functie!’

Jaap Wever
Agility Rotterdam

Jaap Wever, tot voor kort de ‘spoorman’ bij Agility Rotterdam